HExENNAAD

HExENNAAD

(Heinz Bernard)

 In da „Hexennaad“,dad iß dea Daach vòòam easchden Maaij, sinn schunn bei d´ ald Germaanen d´ bees Gääschda ausem Winnda g'band wòòad, un die hann sich nidd so òòne weidas fadreiwen g'lòß, dòò wòòa im waaschden Sinn des Wordes da Deiwel loß. Daß d´ Hexen nidd zum Bloggsberch reiden kunden, had ma all Beesen, Schdegg´n un Schdang´n ind Haus ring'holl òrra ma had s´ ing`graafd. All Diijaren un Finnschdan sinn farammeld wòòad, all Ridsen un Schlissellecha zuug´schdobb wòòad un zween Beesen greizweis s` sammeng'bunn un fòòa  d´ Diija g´schdelld wòòad daß jòò kään Heggs ind Haus rinnkund. Da Vadda had g`seenden Palmzweijen ivwa d´ Diijaren g'hong:g. had die glään Waxgreizcha vann Lichdmeß konndrolliejad ob s´ noch al1 dòò sinn, un d´ Mamma had d´ Zimman med em g'seenden Graudwisch, denen woo s´ ind Weiwassa g'schdoch had, ausg'seend. Haubdsächlich da Schorschden iss gudd g'seend wòòad, dad wòòa näämlich dad enzischd Loch, dad woo ma nidd zuschdobben kunnd. Dann had s´ d´ Graudwisch innen Pann g`leed, harren aang'schdoch un iss dann runna gangg durrjed Haus, d´ Hoff un d´ Schdall un had d´ bees Gääschda ausg'raichad.

Besonnaschd im Schdall kunnd d´ Hex vill aanrichden. S´ hòdd gääja d´ Kiih faheggsd, dass s´ kään Milch me ginn sollen. Wenn d´ Baierinn had mißden med da Milch iwwa d´ Hoof gehn, dann had s´ ija Schirz iwwa d´ Aääma g'deggd, dass d´ Hex nidd kunnd rinn blòòsen, sunschd had s´ d´ Milch ausem Haus g'draa. Da He­xenglaawen wòòa weid vabrääd. Noch bis ind 19. Jòòahunnad hann d´ ganzen Maaij durch òòwenns enn half Schdun lang d´ Glogg´n g`laud fòòa d´ Hexen s´ vadreiwen.

Schbäädannaus had ma d´ Hexennaad nuua noch nòòg'mach, ma hòdd d´ Leiden allalei Schawwannagg g'schbilld, iss awwa nuua sellden ausg´aad, wied haud degg passiejad. Ma hann all die Daa vòòahääja ausg'kundschaffd, woo ebbes s´ machen wòòa un hann dann am easchden Maaij g'waad bised dung´l wòòa. Zu dridda, viejadda simma durch d´ Schdròòßen schbaddziejadd als wenn neischd wääja. Da Tiiwel had uff da Bang:g g'sidsd un had uus g'warnd, da Miimmfrids had um Finnschda g'lee un uus b`obachd, bei Aälen had noch Lichd gbrand, ma kunden noch neischd aanschdiffden. S´ hann uus d´ Dans lang g'mach. Awwa dann wòòared doch so weid. Em Tiiwel sein Bang:g had da easchd mißden draan glääwen. Ma hann s´ g'schlääfd bis hinna Glääsen Haus. Vann dòò hamma graad d´ Gaadendiija ausg'hong:g un em Brääden Nigg´l uff d´ Schobb hinnamm Haus g`leed. Dad Schdigg vamm Laddenzaun, dad wòòa kunnd aushäng:g´n fòòa mem Waan rinn s`faaren, hamma uus g'schnabbd unem Nòò Ambroß uff d´ Kirschen­baam g'hong:g. Med den scheen s'rechd g´schniedenn Holzschdigga vann Äälen Änn seinem Gewwel hamma em Scheijoog´n Mads sein Hausdiija zug`sedsd un da Deiwel wääs wadd noch alles aang'schdelld. Awwa kabudd g'mach hamma neischd, g'schäädichd hamma käänen.