De Eleggdrisch

(Heinz Bernard) 

Ma schreiwen d´ 14. Auguschd 1927, enn Sunndach. Allään dea Umschdannd, daß Hellzwellara Kirf wòòa, wääja schunn Grund g´nuch g´ween, fòòa freem Leid ind Dorf s´loggen. Dòòdamedd wòòared awwa nidd g´nuch, haud wijad die nau Eleggdrisch, d´ Linie 4, vann Laudann nòò Hellzwella, inng´wooh. Wie jeed Jòòa an Kirfsunndach wòòa zuallaejaschmòòl die groß Laurenziusbression medd Musigg, Faandeln unn vill, vill  Leiden. Dis Jòòa wòòaren ausg´schbroch vill Freema dòò. Im aanschließenden Feschdhochamd  wòòa d´ Kirch, die woo medd Faandeln g´schmiggd wòòa, s´ glään. Edd wòòa enn G´nuß, em Kirchenkooa zus´heeren.  Da Kischda, da Schdeffan Schäfer, kunnd schdolz sinn uff seinen Kooa. Im Aanschluß and Amd sinn dann all d´ Leid bis an d´ Endschdazion vann da Eleggdrisch, beim Schwinns Johann seim Haus, g´zoo.

Edd ganz Dorf hòòd g´flaggd, unn d´Schdròòßen wòòaren g´schmiggd, wie mad sunschd nua an Fròònleichnam g´sidd. Himmel unn Menschen wòòaren unnaweechs, unn die Sänga vamm „Fidelio“, vamm „Saarquartett“ un vamm Kirchenkooa han sich mißden durchgwedschen fòòa in d´ fiddaschd Reih s´kummen. Dòò had schunn da Burjamääschda, da „Lang:g Mads“ (Mathias Rupp) memm G´määnenrad, d´ Schoolakinna memm Reggdooa Hussinger un d´ Leeara, d´ Musiggkabell un d´ G´sangvareina med ijaren Dirijenden, em Jäger Karl un em Woll Wille, g´schdann un hann g´waad, bis die nau Schdròòßenbaahn kummen soll. S´ hann dischbudijad iwwa die Vordääle, die woo d´ Eleggdrisch fòòa Hellzewlla  bringd, unn die eeaschd B´schwääaden iwwa den Grach un Radau, die woo s´ vauasachd, wenn s´ d´ Lixberch runnadonnad, iwwad dad Gwiedschen vann d´ Bremmsen kurz fòòa d´ Haldeschdellen unn dad G´bimmels eeh s´ abfääjad. Ma wòòa g´däälda Määning. Glaa wòòared enn großa Seejen fòòa all die Arbeida, die woo in Laudann un in Dillingen g´schaffd hann, orra die woo uff de Zuuch nòò Saalui han mißden geehn, awwa fòòa die innaschdorfa Leid wòòa d´ Naad um halwa finneff  rimm, wenn die easchd Bahn nòò Hellzwella rinng´donnad iß.

D´ Schoolakinna sinn schunn ganz nerwes wòóad, bissed dann endlich um Pungd 12 Uha so weid wòòa. D´ Musiggkabell hadd aang´fong:g s´ schbillen, un eeh daß ma s´ g´sinn hadd, hadd ma s´ schunn g´head med ijara Bimmelei durjed ganz Dorf durch. D´ Eleggdrisch, med zween Aanhängan iß wejen den villen Leiden ganz langsam biß an d´ Endschdazion am Puhls Draudchin seinem Haus g´faah. Lauda hoch Dieren wòòaren in den med Girlanden, Blumen un Fäändelcha g´schmiggden Wään, da Landrat Dr. Arweiler, d´ Midglieda vamm Greisdaach un vamm Greisausschuß un da Diregdoor vamm Bahnundanehmen  Beissinger un d´ Vòòaschdandsmidglieda vann d´ Grafd- un Vakehrswergen. Nòòdem d´ Schoolakinna  enn Lidd g´sung hòrren, had da

Burjamääschda Neis un dann da Vòòaschdeja Rupp die hoch Gäschd willkommen g´hääschd un s´ han sich b´dangd, daß nòò sovill Jòòaren da Wunsch nòò da Eleggdrisch afilld wòòad iß. Nòò da Redd vamm Landrad had da Paschdòòa die nau Schdròòßenbahn g´seend, un jeedesmòòl nòò em Lidd vann em G´sangvarein had da Theadavarein „Veritas“ orra „Thalia“ enn G´dichd vòòag´draa. Zum Schluß vann dea offiziellen Feija had da Kirchenkooa noch dad Lidd „Das ist der Tag des Herrn“ g´sung. Danòò sinn all die „Hohen Herren“ in d´  Wirdschafd „Kessler – Kaas“ zum Feschdessen g´zoo.

Enn großa Daach wòòa dad fòòa Hellzwella, un d´ ganzen Sunndachnòòmiddach iß ään Eleggdrisch nòò dea anna, imma vollb´sedsd med Kirwenleiden, ind Dorf rinn. S´ iß dann iwwa dreißich Jòòa g´faah,  bei Wind un Wedda, im Summa un im Winda, nua enn paa Mòòl unnabroch durch d´ Griech, biß s´ dann am 29. Februar 1960 ija ledschd Faahd g´mach hadd.

Uus gudd, ald Linie 4!